Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret. Duo Reges: constructio interrete. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Videsne quam sit magna dissensio? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. At iam decimum annum in spelunca iacet.